zelf mijn leven besturen

‘Rustend’ op Curaçao is alles in Nederland heerlijk op afstand… Een goed moment om ‘alles’ in ogenschouw te nemen. Hoe doe ik de dingen die ik doe? Maar vooral: waarom? Want als ik zo doorga, gaat het niet goed. Ik moet zelf mijn leven besturen.

mijn routemap

Letterlijk kan ik nu afstand nemen om de figuurlijke weg te voelen die ik straks ga vervolgen. Want het moet anders; de huidige weg was goed en duidelijk, maar ik heb ergens een afslag gemist in de routemap van mijn leven. Ik kan nu zien dat deze weg dood gaat lopen. En daar ben ik nog niet aan toe.

De inhoud van wat ik doe zal niet veel veranderen (denk ik). Maar de wijze waarop ik daar mee om ga, die moet veranderen. Zoeken en voelen dus, naar hoe ik de weg af ga leggen.

keihard zijn voor mijzelf

Hard zijn voor mijzelf heeft mij de afgelopen 10 jaar kracht gegeven. Kracht om stug door te kunnen gaan in het bereiken van een goede financiële situatie en een mooi bedrijf. Zonder diploma’s. Zonder begeleiding of financiële ondersteuning. Gewoon ‘doen’ en aan de slag. En ik vond dat leuk.

Ik heb dat allemaal bereikt met veel doorzettingsvermogen; 10 tot 14 uur per dag bezig zijn is echt geen uitzondering. En het is prachtig om te zien wat mij dat allemaal opgeleverd heeft. Maar leuk en boeiend is dat doorzettingsvermogen steeds minder. Het maximale is bereikt met deze manier van werken. Het kan zo niet doorgaan. IK kan zo niet doorgaan.

mijn patroon aanpassen

Ik zal moeten leren minder hard voor mijzelf te zijn. Da’s best heel eng. ‘Niet zeuren; doorgaan!’ heeft mij als levenspatroon ontzettend veel goeds gebracht: eigenlijk alles wat ik nu heb of doe. Het was een succesvol patroon. Het had nut en was ontegenzeggelijk doelmatig voor mij als persoon.

De wereld om mij heen is veranderd. Ik ben veranderd. Nog harder zijn of nog langer hard zijn; dat kan ik niet volhouden. Het succesvolle patroon is niet meer het patroon voor mijn toekomst.

elke tien jaar een nieuwe fase

Terugkijkend zie ik ongeveer elke tien jaar een grote verandering in mijn leven. En ik zie nu dat ik in elk van die veranderingen mijn eigen rol had, zonder dat ik mij daar ook maar enigzins van bewust was. Alles ‘overkwam’ mij en ik zag lijdzaam toe. Dat ik vanuit mijn rol invloed had, dat kwam niet eens bij mij op.

mijn leven zelf beïnvloeden

Nu is dat anders. Ik ben bewust. Ik zie en voel wat er gebeurt. Zo zie ik dat het nu anders moet. Anders, voordat mij de situatie weer gaat ‘overkomen’. Voordat er iets gaat gebeuren waar ik niet blij van word en (dus) ook niet wil. Het patroon is blijven hangen in een groef en past zich niet meer vanzelf aan. Mij is nu duidelijk dat ik wel degelijk invloed heb. Dát is wat ik geleerd heb met mijn doorzettingsvermogen.

mijn weg vinden…

Al mijn rollen en patronen gaan onder de loep. Vragen als ‘waarom’ en ‘wat voelt beter’ staan centraal. Invloed hebben op wat ik kan. Invloed op wat de beste weg is. Bewuste keuzes maken. Geen makkelijke weg, maar ik wil deze keer zélf de chauffeur zijn. Zelf de route bepalen.

kiezen voor mijzelf

‘Kiezen voor mijzelf’ is een mooi mantra. Ik mag nu voor mijzelf kiezen. En dat is nu juist niet egoïstisch… want wie moet ik zijn als ik mijzelf niet ben? Gewoon mijzelf zijn in de wijze waarop ik omga met anderen, mijn bedrijf leid, klantopdrachten uitvoer, woon in mijn wijk, getrouwd ben. Iedereen krijgt 100% van mij, inclusief ikzelf.

Ik weet nu wat ik kan. Ik weet nu wat ik voor anderen betekenen kan. En nu ik voor mijzelf kies, kan ik straks meer. Ook voor jou.

PS: waarom ik dit schrijf en publiceer? Omdat het schrijven (het verwoorden aan een ander) een manier is voor mij om zaken helder te krijgen en omdat ik van lezers reacties krijg dat mijn persoonlijke blogs hen helpt.

PS2: in dit blogartikel geef ik heel summier achtergrond aan de door mij uitvoerig doorlopen fases probleemherkenning, probleemdefiniëring, brainstorm, plan van aanpak en voortdurende analyse en reflectie; deze fases doorliep ik de afgelopen zes maanden deels in samenwerking met enkele van mijn coaches.