Minimaal twee keer per jaar heb ik écht #rust; in de zomer en met kerst. Dit jaar is het anders, beter. Ik snap mijzelf beter door een ontdekking!
#rust: aan het einde van het jaar
Het is een jaarlijks ritueel aan het worden: de kerstdagen breng ik door bij mijn vader die al heel veel jaren in Amerika woont. Niets bijzonders hoor, onze kerst; we vieren het eigenlijk helemaal niet, maar daar heb ik hier kortgeleden over geschreven.
De dagen bestaan uit eten, rondlopen en slapen. En tussendoor praten we met elkaar over vroeger, wat ons interesseerde (Trump, Amerika, Nederland, vroeger, nu, etc.). Van half december tot begin januari is het #rust.
#rust: in de zomer
En zo ook in de zomer, dan gaat mijn agenda voor een zestal weken ‘dicht’. Geen afspraken, niets moet. Alles in het teken van ontspanning en rust.
Maar het is voor mij wel échte ontspanning en rust. Mijn assistent Elma zorgt voor mijn zakelijke mails (waar ik dus niets van zie of merk) en ik hoef even hélémaal niks. Echt niks. Elke dag kijken we wat we zullen gaan doen.
#rust: wekelijks en maandelijks
Daarnaast plant mijn assistent Elma wekelijks minimaal één dagdeel #rust in en eens in de paar weken een lang weekend. Dan is ook de vrijdag en de maandag geblokt in mijn agenda.
#rust is ook: #SanderZwijgt
Daarnaast is er ook nog enkele keren #SanderZwijgt geweest. Ze heb ik in 2012 5 dagen helemaal alleen in een huisje op een eiland gezeten. In 2013 heb ik mijzelf thuis opgesloten voor een week en in 2014 heb ik de 10-daagse meditatieretraite Vipassana gedaan.
#rust is: op verschillende manieren ontspannen en relaxed zijn
De rest van het jaar ben ik met hele leuke dingen bezig. Soms wel 60 uur (of veel meer) ben ik met mensen bezig. En dan is het ook goed als je dat af en toe eens helemaal niet hoeft. Sterker: dan wil ik dat eigenlijk niet eens.
Op verschillende manieren zoek ik tijdens #rust mijzelf op. Even alleen zijn met mijzelf.
#rust volgens het boekje… maar het werkte niet!
In alles paste ik #rust toe volgens het boekje, zoals het je verteld wordt dat het goed is. Maar het werkte niet. En pas nu ben ik erachter waarom niet…
dit jaar is de eindejaars #rust anders
Onlangs heb ik uitgevonden dat mijn lichaam in een constante fase van stress verkeert (en daar deze blogpost over geschreven) met hoge cortisolwaarden. Nu is alles anders!
Mijn geest breng ik steeds makkelijker in ontspanning. Maar mijn lichaam verkeert al jaren in een totaal andere ‘staat van zijn’; het is in opperste staat van paraatheid om te vechten of vluchten. Of desnoods te bevriezen. Maar heeft absoluut geen behoefte aan ontspanning.
De cortisolwaarden in mijn bloed zijn echt niet ineens anders. Maar de wetenschap wát er aan de hand is, dát verandert heel veel.
Ik snap nu wat ik voel. Ik begrijp wat mijn lichaam wil. Ik voel wat de tegenstrijdigheden tussen mijn lichaam en geest zijn.
ik ben er nog lang niet, maar wel een stuk verder!
Nee, ik ben er nog lang niet. Maar de wetenschap wat er aan de hand is maakt nu al dat ik mij veel meer ontspannen voel dan anders. Hoe bijzonder is het effect van ‘kennis’ en ‘weten’. 🙂
PS: ja, voor mij is het maken van een tekst als deze ook ontspanning. Het is voor mij een ‘van mij af schrijven’ en loslaten. 🙂